
els artois
rouwbegeleider
Ik ben Els (°1977). Ik hou van muziek, zingen, mensen, natuur, spaghetti Bolognese en het leven tout court.
Ik heb 16 jaar als HR/office manager/vertrouwenspersoon in een communicatiebureau gewerkt. Dat deed ik graag, en met hart en ziel, maar ik voelde dat het tijd was om een andere kant van mezelf ruimte te geven.
De wereld van rouw intrigeert me al jaren. Ik zag rondom mij intens, hartverscheurend verdriet, maar ik zag ook eerlijke gevoelens en hartverwarmende schoonheid. Ik denk dat het die authenticiteit was die me raakte en die goed deed aan mijn gevoelig hart.
Ik volgde een opleiding tot begrafenismedewerker, vrijwilliger palliatieve zorgen, 'spreken bij afscheid' bij Adieu Chaleureux, en een postgraduaat Rouw- en Verliescounselor aan PXL Hasselt. Ik blijf mezelf constant bijscholen en volg intervisies en supervisies om te blijven groeien in wat ik doe.
Ik werkte deeltijds bij Verbinding in Verlies, een rouwexpertise centrum in Boutersem, waar ik ook heel veel bijkomende rouwopleidingen volgde. Je vindt er professionele therapeuten, een verbindende Community, een hoogstaand opleidingsaanbod en een troostend lotgenotencontact.
In mijn eigen praktijk in Boortmeerbeek, ondersteun ik mensen help die het gevoel hebben vast te zitten in hun rouwproces, gehoor nodig hebben in hun verhaal, of geconfronteerd worden met afscheid.
Als uitvaartmoderator begeleid ik families in het samenstellen en voorgaan van afscheidsdiensten of herdenkingen. Als zangeres heb ik ervaring met afscheidsdiensten en troostconcerten.
Bijkomend laat ik me inspireren door de vele waardevolle initiatieven rond rouw en de warme verbinding met collega's uit de rouwwereld. Ik zie dat wij samen dingen in beweging kunnen zetten, en ik vind het een eer om hier een heel klein stukje deel van uit te maken.
waarom rouwmees?
De rouwmees is een vogeltje dat echt bestaat. Dat ontdekte ik enkele jaren geleden, en het is sindsdien in mijn hoofd blijven fladderen.
Ik heb het helaas nog niet in het echt gezien, maar wie weet kan ik het ooit eens spotten als ik naar Zuidoost-Europa of het Midden Oosten reis, want dat is zijn habitat.
Het dankt zijn naam waarschijnlijk aan zijn grote zwarte keel, maar mij valt vooral zijn coole zwarte kapsel op.
Het boeit me hoe de vertalingen van zijn naam allemaal droefenis uitstralen. Zo heet hij in het Engels 'Sombre Tit' en in het Duits 'Treuermeise'. Rouw, somber, treurig, woorden die resoneren met verlies.
Tegelijkertijd is zo'n meesje een speels en vinnig vogeltje. Daarom staat de rouwmees voor mij symbool voor wat ik rond rouwen wil meegeven. Je hebt beide vleugels nodig om vooruit te gaan. De beweging tussen donker en licht.